Staniszewski, Rafał Rogalski, Marcin Rogalski
Jak dotąd w 2016 roku średnio raz w miesiącu przedstawialiśmy wam czterech zawodników mających za sobą grę w Unii Janikowo, jak i w klubach z ekstraklasy. Do tej pory poznaliście lub przypomnieliście sobie czterdziestu czterech Ekstraklasowych Unitów. Mamy grudzień, a zatem przyszła pora na ostatnie wydanie naszego cyklu. Tym razem zapraszamy do lektury, dzięki której można prześledzić losy trzech ostatnich piłkarzy grających w ekstraklasie z przeszłością w janikowskim klubie. Mowa tutaj o Damianie Staniszewskim, Rafale Rogalskim i Marcinie Rogalskim.
Kliknij na „więcej”.
Damian Staniszewski
Damian Staniszewski ma obecnie 37 lat. Występuje na pozycji skrzydłowego bądź napastnika. Już w pierwszym sezonie w seniorskiej piłce w barwach macierzystego klubu - Petrochemii Płock zadebiutował w ekstraklasie. Było to w rozgrywkach 1997/1998. Wówczas w rundzie jesiennej trzykrotnie wchodził na boisko z ławki rezerwowych w meczach z KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, Wisłą Płock i Widzewem Łódź. Sezon ten zakończył się spadkiem płockiej drużyny do drugiej ligi.
Zimą 1999 roku Staniszewski przeniósł się do występującej w niższej klasie rozgrywkowej Mieni Lipno i był to jego pierwszy klub z województwa kujawsko-pomorskiego. W Mieni zawodnik ten występował tylko przez pół roku. W sezonie 1999/2000 związany był z Unią Skierniewice.
Przed sezonem 2000/2001 wrócił do Płocka i macierzystego klubu, który był po zmianie nazwy z Petrochemii na Orlen oraz ponownie należał do najwyższej klasy rozgrywkowej w Polsce. Tym razem Staniszewski na boiskach ekstraklasy pojawiał się czterokrotnie przeciwko Legii Warszawa, Zagłębiu Lubin, Ruchowi Radzionków oraz Śląskowi Wrocław. Po raz drugi klub z Płocka ze Staniszewskim w składzie doznał goryczy spadku, a sam zawodnik już nigdy nie zagrał w ekstraklasie. Łącznie zatem w piłkarskiej elicie wystąpił w siedmiu meczach.
Przez kolejne dwa lata Staniszewski występował aż w czterech klubach, tj. warszawskich: Hutniku i Gwardii, a także w Jagiellonce Nieszawa i Zniczu Pruszków. W latach 2003-2005 związany był z Kujawiakiem Włocławek, a następnie w 2005-2006 reprezentował barwy Zawiszy Bydgoszcz S.A., klubu, który miał fuzję ze wspomnianym wcześniej Kujawiakiem.
Zimą 2007 roku po wycofaniu się Zawiszy S.A. z rozgrywek II ligi Staniszewski związał się z występującą na tym samym poziomie Unią Janikowo prowadzoną przez Macieja Bartoszka, a następnie przez Andrzeja Wiśniewskiego. W barwach biało-niebieskich zawodnik ten wystąpił w 14.meczach ligowych strzelając jednego gola w debiucie przeciwko Lechii Gdańsk. Niestety w karty historii janikowskiego klubu wpisał się negatywnie. W barażowym spotkaniu przeciwko Warcie Poznań specjalnie z premedytacją zmarnował rzut karny, co przyczyniło się do spadku janikowian z zaplecza ekstraklasy. Co ciekawe, chwilę po tym incydencie trener Wiśniewski zmienił Staniszewskiego, po czym zawodnik w stroju meczowym udał się do samochodu i opuścił stadion. Tak zakończyła się jego półroczna przygoda z Unią. W biało-niebieskich zawodnik ten występował z numerem „10” na koszulce.
Po odejściu z Unii związał się z Wisłą Płock. W trakcie trwania przygody z tym klubem miał również epizod w płockim Mazowszu. W sezonie 2008/2009 reprezentował grecki AÓ Aías Salamínas. W latach 2009-2012 w każdym sezonie przywdziewał barwy innych klubów. Grał bowiem we Flocie Świnoujście, Sandecji Nowy Sącz i Kotwicy Kołobrzeg. Kolejnie w latach 2012-2016 związany był z niemieckimi klubami: FC Insel Usedom, VFC Anklam i Greifswalder FC. Od obecnego sezonu ponownie reprezentuje barwy Floty Świnoujście, która aktualnie jest liderem V ligi. Ponadto pracuje zawodowo w jednej z niemieckich firm.
Rafał Rogalski
Mający obecnie 40 lat, Rafał Rogalski nie reprezentuje już barw żadnego klubu. Jako piłkarz grał na pozycji środkowego obrońcy. Jest wychowankiem Górnika Zabrze. W swoim pierwszym sezonie w dorosłej piłce - 1995/1996 rozegrał swój jedyny mecz w ekstraklasie. Wszedł na boisko na pięć minut przed końcem, a Górnik pokonał Legię Warszawa 3:2.
Kolejny sezon popularny „Rogal” zagrał w Ruchu Radzionków, a następnie przez pięć lat występował w Carbo Gliwice. Po zesłaniu do rezerw gliwickiego klubu, na początku sezonu 2002/2003 przeniósł się do innego klubu z Gliwic - Sośnicy. W latach 2003-2004 grał w Drwęcy Nowe Miasto Lubawskie, 2004-2005 w Polonii Przemyśl, a w 2006-2007 w KS Paradyż.
W przerwie sezonu 2007/2008 przeszedł z Mazowsza Grójec do Unii Janikowo. Do biało-niebieskich został ściągnięty przez trenera Zbigniewa Kieżuna, kilka dni po objęciu przez niego janikowskiej drużyny. W rozgrywkach III ligi w barwach Unii rozegrał tylko siedem meczów, gdyż prześladowały go liczne kontuzje. Był pewnym punktem defensywy, jednak ze względu na urazy nie przedłużono z nim umowy. Grał z numerem „21”.
Kolejnie przez dwa sezony związany był z Olimpią Grudziądz, z którą wywalczył awans do II ligi zachodniej. Był także zawodnikiem Orkanu Rumia, holenderskiego GSV Gouda, Sparty Brodnica, Żyrardowianki Żyrardów, Mazovii Rawa Mazowiecka, Polonii Przemyśl, holenderskiego Celticu Bunschoten-Spakenburg, LZS Justynów, ponownie Celticu oraz AMSPN Herman Zamość, w którym po sezonie 2015/2016 zakończył karierę.
Marcin Rogalski
Marcin Rogalski to obecnie 34-latek mieszkający i pracujący w Niemczech. Początkowo po zakończeniu kariery był trenerem młodzieżowej drużyny Zawiszy Bydgoszcz - swojego macierzystego klubu. Jako piłkarz grał na pozycji środkowego obrońcy. Jego największym sukcesem było zdobycie wicemistrzostwa Europy U-16 w 1999 roku. Ponadto rozegrał 29 meczów w ekstraklasie.
Pierwsze dwa mecze w najwyższej klasie rozgrywkowej w Polsce zaliczył jesienią 1999 roku w barwach Stomilu Olsztyn. Jeszcze w tej samej rundzie zdecydował się na powrót do bydgoskiego Zawiszy. Zimą 2000 przeszedł do Petro Płock, w którym zagrał sześć spotkań w ekstraklasie. Klub zmienił nazwę na Orlen, a w kolejnym sezonie Rogalski osiem razy pojawiał się na boiskach piłkarskiej elity. Po spadku płocki klub w ciągu roku ponownie awansował do ekstraklasy, jednak tym razem jako Wisła (aktualna nazwa klubu z Płocka). Jesienią 2002 roku Rogalski nie pojawiał się w składzie płocczan, w skutek czego zimą przeniósł się do KSZO Ostrowiec Świętokrzyski. W klubie tym zakończył swoją przygodę z ekstraklasą trzynastoma meczami.
Sezon 2003/2004 rozpoczął w rezerwach płockiej Wisły, a następnie przez trzy lata związany był z trzecioligowym TKP Toruń. Zimą 2007 roku został zawodnikiem Piasta Gliwice. Kontuzja jednak uniemożliwiła mu systematyczną grę. Ponadto jesienią 2008 roku ze względu na uraz był bez klubu. W latach 2008-2009 ponownie reprezentował barwy bydgoskiego Zawiszy.
Pierwszą część 2010 roku przez ponowną kontuzję poświęcił się rehabilitacji. Przed sezonem 2010/2011 został zawodnikiem trzecioligowej Unii Janikowo, której trenerem był Tomasz Mazurkiewicz. Szkoleniowiec z Poznania automatycznie mianował doświadczonego Rogalskiego kapitanem drużyny. Grając z numerem „19” na koszulce, „Rogal” jesienią wystąpił w 13.meczach ligowych naszej drużyny. Niestety ponownie znać o sobie dała kontuzja i zawodnik ten zakończył karierę piłkarską.