KS Unia Janikowo - strona oficjalna

Artur Polehojko urodził się 19. września 1962 roku w Kielcach. Stamtąd pochodzi, jednak od ponad dwudziestu lat mieszka na Kujawach. Jako piłkarz grał w takich klubach jak: Czarnowia Kielce i Korona Kielce. Z Koroną świętował awans do II ligi. Następnie doznał kontuzji kolana i nie mógł grać przez cztery miesiące. Po powrocie do zdrowia odnowił mu się ten uraz i pożegnał się z Koroną. Kolejnie na czas służby wojskowej przeniósł się do Sokoła Nisko, z którym awansował do IV ligi. To zaowocowało propozycją z drugoligowej Stali Stalowa Wola, z której nie skorzystał. Trafił natomiast do Orła Rudnik. Po grze w tym klubie miał ofertę z Siarki Tarnobrzeg, ale działacze jego klubu nie dogadali się w Tarnobrzegu. Od sezonu 1997/1998 do rundy jesiennej sezonu 2000/2001 był piłkarzem Unii Janikowo. Łącznie w Unii rozegrał siedemdziesiąt meczów ligowych i zdobył w nich pięć goli. Grał jako środkowy obrońca lub defensywny pomocnik z numerem "5" na koszulce. Z Unią jako piłkarz wywalczył awans do IV i do III ligi. Ponadto w czasie pełnienia funkcji asystenta trenera w sztabie szkoleniowym Unii grał w Gople Kruszwica. Już w sezonie 2000/2001 był grającym asystentem. Po zakończeniu kariery piłkarskiej Polehojko był także asystentem pierwszych trenerów w janikowskim klubie. Współpracował z Mariuszem Modrackim, Wiesławem Wandowiczem i Henrykiem Kubiakiem, których wspominaliśmy w poprzednich materiałach z cyklu „Trenerzy XXI wieku”. W sezonie 2002/2003 pod odejściu tego ostatniego został tymczasowym pierwszym szkoleniowcem Unii. W sześciu meczach odniósł dwa zwycięstwa i cztery porażki (bramki: 3-9). Zastąpił go Zbigniew Milewski, którego był asystentem. Po utrzymaniu się Unii w III lidze podziękowano Milewskiemu, a Polehojko współpracował jako drugi trener z Andrzejem Wiśniewskim. W sezonie 2004/2005, w rundzie jesiennej zwolniony został Wiśniewski, a Polehojko samodzielnie poprowadził Unię w pucharowym meczu z Zawiszą, który wygraliśmy 3:1. Następnie szkoleniowcem naszej drużyny wybrano Czesława Jakołcewicza, z którym także pracował Polehojko. Po awansie Unii do starej II ligi pracował on także jako asystent Macieja Bartoszka i ponownie Wiśniewskiego. Gdy nasz zespół spadł do III ligi funkcję pierwszego trenera powierzono właśnie Arturowi Polehojko. W rundzie jesiennej w rozgrywkach ligowych wygraliśmy sześć spotkań, siedem zremisowaliśmy i trzy przegraliśmy, bilans bramkowy: 26-17. Po rundzie Unia była na ósmym miejscu i trener podał się do dymisji. Jego miejsce zajął Zbigniew Kieżun.

Po odejściu Polehojko z Unii (po rundzie jesiennej sezonu 2007/2008) po jakimś czasie był on trenerem Gopła Kruszwicy. Po dwóch latach, pod jego wodzą Gopło awansowało do IV ligi. Trener Polehojko 30. lipca 2012 roku złożył rezygnację z pracy w Kruszwicy i w ponownie objął Unię, która borykała się z olbrzymimi problemami finansowo-organizacyjnymi. Po ostatecznym wycofaniu seniorskiej drużyny z rozgrywek ligowych, szkoleniowiec ten przez pół roku prowadził juniorów naszego Klubu. Kolejnie powrócił do pracy w Gople Kruszwica, a następnie związał się z Cuiavią Inowrocław. W inowrocławskim klubie najpierw był trenerem pierwszej drużyny, a później dyrektorem sportowym i szkoleniowcem grup młodzieżowych.

Kiedy prezesem naszego Klubu był Eryk Woźniak, Artur Polehojko został powołany na stanowisko dyrektora sportowego Unii. Następnie powrócił do pracy trenera pierwszej drużyny zastępując zwolnionego Roberta Bednarka. Było to w rundzie wiosennej sezonu 2017/2018. W dużej mierze dzięki niemu zawdzięcza się utrzymanie zespołu w IV lidze. Po zakończeniu sezonu, zgodnie z umową przestał pełnić obowiązki szkoleniowca i dołączył do zarządu Klubu jako wiceprezes do spraw sportowych. Na stanowisku tym zasiada do dnia dzisiejszego. Ponadto w trakcie rundy jesiennej obecnego sezony po raz kolejny został wybrany trenerem pierwszej drużyny, tym razem zastępując Remigiusza Kusia. Prowadzony przez niego zespół zasiada w fotelu lidera IV ligi.

Artur Polehojko jako pierwszy trener Unii w meczach ligowych:

Sezon 2002/2003:
+ 6 meczów (6 punktów), Z: 2, R: 0, P: 4, bramki: 3-9

Sezon 2007/2008:
+ 16 meczów (25 punktów), Z: 6, R: 7, P: 3, bramki: 26-17

Sezon 2011/2012:
+ 30 meczów (38 punktów), Z: 10, R: 8, P: 12, bramki: 32-42

Sezon 2012/2013:
+ 16 meczów (13 punktów), Z: 3, R: 4, P: 9, bramki: 22-27

Sezon 2017/2018:
+ 8 meczów (13 punktów), Z: 4, R: 1, P: 3, bramki: 23-12

Sezon 2018/2019:
+ 11 meczów (26 punktów), Z: 8, R: 2, P: 1, bramki: 29-8

Razem: 87 meczów – 33 wygranych, 22 remisy, 32 porażki, bramki: 135-115.

DO